توضیحات
مبحث نهم مقررات ملی ساختمان؛ طرح و اجرای ساختمانهای بتن آرمه
ضوابط لازم در طراحی و اجرای ساختمانهای بتن آرمه، در مبحث ۹ از مجموعه مقررات ملی ساختمان ارائه شده است. فصول ابتدایی این مبحث به بیان کلیات، مصالح مورد استفاده و مشخصات هر یک از آن‌ها، استانداردهای مشخصات و آزمایش‌ها، کیفیت بتن مصالح و اصول آرماتوربندی، قالب بندی اجرایی مرتبط با ساخت، عمل آوری و نگهداری از بتن‌ها و انواع آن می‌پردازد. و سایر فصول به اصول تحلیل و طراحی سازه‌های بتن آرمه تحت اثر انواع بارها و تغییر شکل‌ها در طراحی دال‌ها، دیوارها، پی‌ها و سایر سازه‌های بتنی پرداخته است. در خاتمه نیز ضوابط ویژه طراحی در برابر حریق و زلزله آمده است. در مبحث ۹ مبنای طراحی سازه‌ها برای حصول ایمنی و قابلیت بهره برداری، بررسی و کنترل آن‌ها در حالت‌های حدی است.
تغییرات ویرایش چهارم مبحث ۹
ویرایش چهارم دارای دو بخش است. بخش اول مفاهیم کلی و مشخصات مصالح بوده و در دوازده فصل ارائه شده است. بخش دوم با عنوان اصول تحلیل و طراحی است که این بخش نیز دوازده فصل دارد.
در ویرایش چهارم مبحث ۹ به بخش اول چهار فصل جدید اضافه شده است. عنوان این فصل ها به شرح زیر است:
• دوام بتن و میلگردهای فولادی
• اجرای بتن در شرایط غیرمتعارف
• بتن‌های ویژه
• ارزیابی، کنترل کیفیت و بازرسی بتن و مصالح مصرفی
در بخش دوم، ضمن ارائه روش ها و مبانی طراحی، به دلیل افزودن موضوع بتن‌های توانمند، اصلاحاتی در فصول مختلف صورت گرفته به طوری که روش‌های ارائه شده برای بتن‌های معمولی و توانمند قابل استفاده باشد.
با توجه به اهمیت و توسعه استفاده از بتن پیش تنیده در پروژه‌های مختلف ساختمانی از جمله صفحات پوشش، آخرین فصل بخش دوم به معرفی محدودیتهای طراحی و اجرایی اعضای بتن پیش تنیده پرداخته است.
دامنه کاربرد مبحث ۹
ضوابط و مقررات این مبحث باید در طرح، محاسبه، اجرا و کنترل ساختمانهای بتنی رعایت شوند. مشخصات مواد تشکیل دهنده و کیفیت اجرای این ساختمان ها نیز باید طبق طوابط این مبحث باشند. این مبحث ضوابط و مقررات مربوط به سازه‌های بتن آرمه‌ای است که با سنگدانه‌های معمولی و سیمان پرتلند یا سیمان آمیخته ساخته می‌شوند و مقاومت آن ها حداقل برابر ۲۰ مگاپاسکال است.
اصلاحیه چاپ های مختلف مبحث ۹
اصلاحیه شماره یک ویرایش ۹۲
استفاده از میلگرد های A4 با تنش تسلیم ۵۰۰ و ۵۲۰ مگاپاسکال، که در استاندارد ملی ۳۱۳۲ ( تیرماه ۱۳۹۲) به ترتیب به عنوان میلگردهای آج ۵۰۰ و آج ۵۲۰ خوانده می‌شوند، در طراحی و ساخت همه انواع سازه‌های ساختمانی (سازه‌های غیر ساختمانی را شامل نمی‌شود) بتن آرمه، به جز دیوارهای برشی ویژه و قاب‌های خمشی ویژه، در صورت احراز شرایط زیر به تصویب رسید.
• میلگرد دارای آج های عرضی دوکی شکل در دو طرف آج طولی بوده (مطابق شکل ۳ استاندارد ملی ۳۱۳۲) و خصوصیات عمومی مندرج در استاندارد ملی ۳۱۳۲ (تیر ماه ۱۳۹۲) را نیز داشته باشد.
• شکل پذیری میلگرد حداقل در حد مورد انتظار برای میلگرد A3 باشد، به طوری که میزان ازدیاد طول نسبی آن در طولی معادل ۵ برابر قطر، حداقل ۱۶ درصد باشد.
• در تولید میلگرد، از شمش با کربن بالا استفاده نشود. روش تولید میلگرد، تکنولوژی ترمکس بوده وکربن معادل (CE) میلگرد حداکثر ۵ درصد باشد.
• کارخانه تولید کننده میلگرد، گواهی سازمان ملی استاندارد را برای تولید میلگرد های آج ۵۰۰ و آج ۵۲۰ اخذ نموده و نشان کارخانه و رده میلگرد را بر آن حک کرده باشد.
نویسنده (مالک تایید شده) –
( امتیاز نویسنده )